رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران در گفت‌وگو با فارس: دامپینگ و تعرفه ترجیحی دو عامل تسهیل واردات پوشاک از ترکیه/ مسیر توسعه بسیاری از کشورها با تکیه بر صنعت نساجی آغاز شد

منصور تیرگر در گفت‌وگو با خبرنگار بازرگانی خبرگزاری فارس با انتقاد از عدم وجود آمار دقیق از واردات و تولید پوشاک گفت: متاسفانه قوانین کشور همسو با  شفافیت آماری نیست. 

وی افزود: بنابراین وقتی کالایی به صورت قاچاق به کشور وارد می‌شود مشخص نیست که چقدر از آن کالا به صورت قانونی به کشور وارد شده است و با بداظهاری واردکننده باز هم مشخص نمی‌شود چه کالایی و به چه میزان به کشور وارد شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک با اشاره به عدم شفافیت در میزان تولید گفت: وقتی مانیتور درستی از تولید انجام نشود  و علاوه بر این موضوع فرار مالیاتی و فعالیت کارگاه‌های زیرزمینی هم وجود داشته باشد طبعا آمار دقیقی از تولید یک کالا مثل پوشاک بدست نمی‌آید. 

وی افزود: با توجه به  ظرفیت کارگاه‌های تولیدی هم نمی‌توان به میزان تولید دست یافت ، زیرا اغلب کارگاه‌های تولیدی با کمتر از ظرفیت خود کار می‌کنند. 

تیرگر با بیان اینکه براساس مطالعات، نیاز مصرفی هر فرد در سال به پوشاک حدود 182 دلار است گفت: با این رقم بصورت تقریبی می‌توان میزان نیاز مصرفی را اندازه‌گیری کرد اما این رقم در شهرهای مختلف متفاوت است. 

* در بخشی از صنعت نساجی مازاد تولید داریم

تیرگر، اظهار داشت: براساس فرهنگ، پیشینه و قدمت تاریخی در صنعت نساجی دارای مزیت‌هایی در کشور هستیم. 

وی افزود: در سال‌های اخیر در بعضی از بخش‌های تولید پوشاک مزیت‌های را بدست آورده‌ایم، بطوری که برخی  تولید‌کنندگان واحدهای خود را تجهیز کردند و این واحدها سودده شده و به استانداردهای خوبی رسیدند.  

تیرگر بیان داشت: در حال حاضر در تولید پارچه تریکو، تولید جوراب و تولید پولیور و شلوار جین دارای مازاد مصرف هستیم  و باید برای صادرات آنها برنامه‌ریزی شود.

وی افزود: اما در زمینه تولید پوشاک زنانه و بچگانه ضعیف هستیم و از استانداردهای کافی برای تولید در این بخش برخوردار نیستیم.

* شفاف‌سازی آمار تولید نیازمند تسهیل شرایط کسب و کار است

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران افزود: دولت باید مترصد باشد که کسب و کار‌ها را به سمت شفایت سوق دهد و شرایط کسب و کار را تسهیل کند تا تولید‌ هم شفاف شود.

وی با اشاره به وضع تعرفه‌های 200 درصدی پوشاک در گذشته گفت: این کار خیانت به صنف پوشاک بود زیرا واردات پوشاک قاچاق به صرفه شد. 

وی با بیان اینکه در حال حاضر تعرفه واردات پوشاک 55 درصد است، بیان داشت: با توجه به انعقاد قرارداد تعرفه ترجیحی با ترکیه واردات پوشاک از کشور ترکیه حدودا 25 درصد کمتر از این رقم است. 

* پوشاک ترک ارزان‌تر از پوشاک چین

وی افزود: وجود تعرفه ترجیحی برای واردات پوشاک ترکیه به ایران هم موجب شده که قیمت تمام شده پوشاک صادراتی آنها به ایران بسیار کم شود. 

تیرگر با اشاره به دامپینگ ترک‌ها در بازار پوشاک گفت: در گذشته قیمت تمام شده پوشاک ترک بسیار گران بود اما در سال‌های اخیر پوشاک ترکیه‌ای حتی از پوشاک چین هم ارزان‌تر شده است.

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک با بیان اینکه کشورها در مقابل دامپینگ سیاست‌های ضد دامپینگ به کار می‌گیرند، گفت: این در حالی است که تعرفه ترجیحی به واردات پوشاک از ترکیه کمک کرد.

وی گفت: سیاست‌ها کشورها در مقابل کشوری که از دامپینگ بهره می‌گیرد این است که تعرفه واردات یک کالا را برای کشور دامپینگ کننده بالا  می‌برند.

* کد شناسه کالا برای شفاف‌سازی ضروری است

تیرگر با اشاره به شناسه کالا گفت: کد شناسه کالا یک از ضرورت‌ها برای حرکت به سمت شفاف‌سازی است. 

وی با اشاره به فرار مالیاتی تولید‌کنندگان گفت: عدم وجود تسهیلات برای تولید‌کنندگان و قوانین سخت‌گیرانه منجر به فعالیت‌های زیرزمینی و عدم شفافیت در تولید می‌شود. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران با اشاره به نصب مارک‌های خارجی بر روی پوشاک تولید داخلی گفت: این  امر یک معضل جدی است.

* قوانین وزارت کار عرصه را برای تولیدکننده تنگ کرده است

وی افزود: قوانین وزارت کار و تامین اجتماعی عرصه را برای فعالیت تولید‌کنندگان تنگ کرده است و اگر تولید‌کننده نسبت به وضعیت شکایتی دارد به او می‌گویند که بنگاه خود را تعطیل کند و چرا به فعالیت ادامه می‌دهد. 

تیرگر افزود: این در حالی است که وزارت کار باید برای کارگاه‌هایی که در مسیر تولید مشکلاتی دارند تسهیلاتی در نظر بگیرد و پس از دادن تسهیلات از آنها بخواهند که خود را به استاندارد تولید برسانند و نه اینکه برخورد قهری با آنها داشته باشند و منجر به تعطیلی کارگاه شوند. 

وی با بیان اینکه ارتباط بین مسئولان و تولید‌کنندگان برقرار نیست، گفت: متاسفانه رسانه‌ ملی ما  یک تولید‌کننده را اغلب یک فرد ورشکسته نشان می‌دهند در حالی که اغلب کشورهای دنیا یک تولید‌کننده را در رسانه‌های خود فردی با موقعیت بسیار فاخر اجتماعی نشان می‌دهند. 

وی گفت: دادن تسهیلات نیازمند شفاف شدن کسب و کار است و شفافیت در کسب و کار هم نیازمند تسهیل قوانین تولید است تا تولید‌کنندگان داوطبانه به سمت دادن اطلاعات کسب و کار خود حرکت کنند. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران افزود: هر تولید‌کننده‌ای خواهان شفاف‌سازی در کسب و کار خود است اما از آنجا که با شفاف‌سازی نمی‌تواند به مسیر تولید ادامه دهد و توان رقابت ندارد بنابراین برای رقابت با پوشاک وارداتی خارجی مجبور به دور زدن قوانین می‌شود.

تیرگر گفت: دور زدن قوانین  منجر به بروز فرهنگ اشتباه در کشور می‌شود که  لطمه آن از خاموش شدن یک تولید‌کننده هم بدتر است.

* انقلاب‌های صنعتی دنیا با تکیه بر صنعت نساجی آغاز شد

وی با اشاره به دستورالعمل واردات پوشاک گفت: تا قبل از این دستورالعمل بخش اعظم واردات پوشاک از ترکیه به صورت قاچاق انجام می‌شد اما اکنون برندها از طریق قانونی اقدام به واردات پوشاک به ایران می‌کنند. 

وی با تاکید بر تسهیل قوانین کسب و کار گفت: انقلاب‌های صنعتی دنیا و مسیرهای رشد برخی از کشورها مانند ویتنام، سریلانکا، بنگلادش و حتی ترکیه از بخش صنعت نساجی آغاز شده است.

تیرگر افزود: صنعت نساجی با سرمایه‌گذاری کم اشتغال ایجاد می‌کند و دارای ارزش افزوده بسیار بالایی است. 

* زنجیره ارزش  صنعت پوشاک معیوب است

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران با اشاره به زنجیره ارزش کاملا معیوب صنعت پوشاک گفت: تولید کننده نخ در کشور بافنده پارچه و بافنده پارچه هم تولید کننده پوشاک را نمی‌شناسد و فروشنده پوشاک هم فروشگاهی که باید کالای تولیدی خود را در آنجا به فروش برساند نمی‌شناسند و این‌ها مکانیز درستی برای اتصال به هم ندارد.

وی گفت: برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی صنعت پوشاک یکی از راه‌های اتصال زنجیره ارزش پوشاک به یکدیگر است که متاسفانه تاکنون چنین نمایشگاهی برگزار نشده است. 

انتهای پیام/ 

 

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۶۶۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واردات ۳ میلیارد دلار بنزین در سال گذشته

دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش گفت: ریشه ناترازی بنزین در بخش تولید نیست بلکه ریشه ناترازی بنزین در مصرف بی‌رویه است و مصارف بالا، کار را به‌جایی رسیده که به جای صادرات، در سال گذشته حدود ۳ میلیارد دلار واردات بنزین داشتیم.

به گزارش ایسنا، ناصر عاشوری در نشستی خبری با بیان اینکه متوسط ظرفیت تولید روزانه بنزین در کشور ۱۱۵ میلیون لیتر است، اظهار کرد: این میزان از ابتدای دولت تغییر محسوسی نداشته و تا پایان دولت هم تغییر محسوسی نخواهد داشت، چراکه از شرکت‌ها و پالایشگاه‌های فعلی نمی‌توان انتظار رشد ظرفیت تولید داشت، هرچند پروژه‌هایی در راستای افزایش کیفی محصولات در پالایشگاه‌ها در حال اجرا است.

وی افزود: ریشه ناترازی بنزین در بخش تولید نیست بلکه ریشه ناترازی بنزین در مصرف بی‌رویه است، ناوگان حمل‌و نقل کشور هر سال روبه‌ نزول است و خودروهای فرسوده هنوز در خیابان‌های کشور تردد می‌کنند و خودروسازها نیز بر اصول بهینه طراحی نمی‌شود و مصارف بالا، کار را به‌جایی رسیده که به جای صادرات، در سال گذشته حدود ۳ میلیارد دلار واردات بنزین داشتیم.

وی با بیان اینکه دولت به‌دنبال احداث پتروپالایشگاه‌ها و پالایشگاه‌های بزرگ است اما این روند زمان‌بر است، گفت: بهتر است روی پالایشگاه‌های کوچک برنامه ریزی شود که هم با سرمایه کمتر و هم در زمان کمتر قابل بهره‌برداری است و اشتغال‌زایی و ارزآوری برای کشور به‌دنبال دارد.

به گفته دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش اگر دولت پالایشگاه‌های کوچک را حمایت کند، می‌توان پالایشگاه‌های ۲۰ تا ۴۰ هزار بشکه‌ای احداث کرد که هر ۱۰‌ تای آن به اندازه یک پالایشگاه بزرگ آورده به دنبال دارد و به‌دلیل پراکندگی، هم سرمایه‌پذیری کمتری دارد و هم از نظر پدافند غیرعامل بسیار موثر خواهد بود.

عاشوری با بیان اینکه دولت و مجلس باید به دنبال بهینه سازی سوخت و کنترل مصرف باشند، اظهار کرد: با اطمینان می‌توان گفت ما تا دو سال آینده در همه حوزه های انرژی اعم از آب، برق، گاز و بنزین بحران خواهیم داشت.

وی با اشاره به برنامه‌های درنظر گرفته شده در طول نمایشگاه نفت، گفت: در این مدت با شرکتهای داخلی و خارجی از جمله سازندگان و شرکتهای دانش بنیان مذاکره خواهیم داشت و تعدادی از تفاهمنامه هایی را که سال‌های گذشته به امضا رسانده بودیم به قرارداد تبدیل خواهیم کرد که بخشی از این قراردادها و تفاهم‌نامه‌ها مربوط به استفاده از توان شرکت‌های دانش بنیان است.

دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش با بیان اینکه با محوریت شعار سال که جهش تولید با مشارکت مردم است در نمایشگاه نفت امسال حضور خواهیم یافت، گفت: در ۳ پنل تخصصی حضور داریم که محور آنها، برنامه‌ریزی برای تولید با کیفیت و جهش تولید، تأثیر کاهش منابع مالی در استمرار تولید و تهدید ناشی از کاهش نیروهای متخصص در صنعت پالایش است.

عاشوری در خصوص مهاجرت نیروهای متخصص از پالایشگاه بتوان و مشکلات حاصل از این مساله، گفت: تا پیش از این، مهندسین ما درخواست رفتن به خارج از کشور داشتند، الان افراد فنی و آچار به‌ دست پالایشگاه‌ها نیز درخواست کار در کشورهای خارجی را دارند به‌طوری که از کشورهای همسایه دعوت‌نامه برای کارگران ماهر پالایشگاه‌ها با حقوق ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان در ماه ارسال می‌شود.

وی تصریح کرد: در تمامی ابعاد انرژی شامل برق، گاز، بنزین و گازوئیل دچار ناترازی هستیم و اگر امروز به اصلاح روند مصرف انرژی در کشور ورود جدی نکنیم، دو سال دیگر به‌طور حتم بحران تأمین انرژی خواهیم داشت.

دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش با اشاره به میزان بدهی دولت به پالایشگاه‌ها گفت: میزان بدهی دولت به این بخش حدود ۲۰۰ همت است، یکی از راهکار این است که دوات اجازه تهاتر بدهی مالیاتی ۵۰ همتی پالایشگاه‌ها را با بخشی از مطالبات آنها بدهد و راهکار دیگر که پیشنهاد شده این است که در ۶ فرآورده اصلی تولیدی پالایشگاه‌ها، در بخش مازاد به ما اجازه فروش بدهند.

انتهای پیام